Opmerking: aanvullende informatie over polymyositis bij honden is beschikbaar in een veel recenter bericht.

Vertrouw op uw instincten wanneer het de gezondheid van uw huisdier betreft. Twee weken geleden ontdekte ik zulke subtiele verschillen in de ogen van mijn Mutt aas dat ik me ervan overtuigde dat ik het me voorstelde.

Ik maak oogcontact en kijk meerdere keren per dag naar zijn gezicht en iets leek een beetje af.

De volgende dag waren de blanken van Ace’s ogen gezwollen en uitpuilend slechter dan de hond van Bart Simpson. Serieus, hij had gekke pug -ogen, als een leguaan. Zelfs zijn oogleden waren gezwollen en strak, niet hangend zoals normaal.

ACE (niet afgebeeld) werd uiteindelijk gediagnosticeerd met extraoculaire myositis, wat impliceert dat de extraoculaire spieren in zijn ogen ontstoken waren.

Deze aandoening is zeldzaam en het was de eerste keer dat Ace’s dierenarts erover had gehoord. Ze heeft hem aanvankelijk een verkeerd gediagnosticeerd met allergieën die logisch waren gezien zijn geschiedenis van voedselallergieën, jeukende huid- en oorinfecties.

Maar de voorgeschreven oogdruppels werkten niet. Ik heb verschillende telefoontjes heen en weer gedaan met Ace’s dierenarts totdat ze met een oogspecialist sprak en we realiseerden ons wat het probleem was.

Toen ik enkele foto’s zag van andere honden met extraoculaire myositis (ook wel polymyositis genoemd), wist ik dat dat precies is wat mijn straathond had. Het is een heel duidelijk uiterlijk.

De bovenstaande foto is van een lab-box-mix met polymyositis. De foto is ingediend door een lezer.

De meeste extraoculaire myositis-gevallen van honden zijn in jonge, vrouwelijke gouden retrievers, maar is te vinden in andere honden met grote rassen, volgens Vin.com, een website die wordt onderhouden en gebruikt door dierenartsen. Veel gevallen zijn in het ophalen van rassen jonger dan twee jaar oud.

De Myositis is niet pijnlijk, maar Ace’s ogen waren zo buitenbuild (weg van elkaar) dat hij het moeilijk had om te zien. Hij hield zijn hoofd omgedraaid en probeerde op één oog afhankelijk te zijn.

Op een gegeven moment rende hij frontaal in een boom toen ik een bal gooide. Ik voelde me vreselijk voor het gooien van de bal. Gelukkig had hij net een gekrast neus en was hij even verbluft, zoals: “Die boom kwam nergens uit!”

ACE werd voorgeschreven met prednison. Dit medicijn wordt gebruikt om allerlei dingen te behandelen, van allergieën en artritis tot immuunsysteemaandoeningen.

Een fles pillen van $ 30 zal hem twee weken duren, maar herhaling van de myositis zal minder waarschijnlijk zijn als ik de doses langzaam een ​​periode van acht maanden of zo verlagen, volgens de dierenarts van Vin en Ace. Prednison is een medicijn waarmee cliënten toch moeten worden gespeend.

Bijwerkingen van de prednison, althans voor aas, omvatten extreme dorst (en natuurlijk plassen) verbeterde eetlust, minder energie en een maagklachten.

Ace ontbrak vorige week zijn natuurlijke speelsheid en het leek alsof hij ongeveer zeven jaar ‘s nachts was geworden. Maar na een tijdje in het medicijn te zijn geweest, is hij terug naar zijn typische zelf, net een beetje veel meer uitgeput dan normaal.

Het duurde ongeveer een week voordat ik de zwelling in de ogen van Ace ontdekte. Het is 11 dagen geleden omdat hij prednison begon, en zijn ogen zijn praktisch weer normaal. Ik haat het om mijn hond te drogeren, maar ik weet tenminste dat zijn ogen in orde zouden moeten zijn en er zullen geen langetermijneffecten zijn. Hopelijk is dit eenmaal klaar met het medicijn, dit is het einde van zijn oogproblemen.

Ik weet niet wat Myositis veroorzaakt.

UPDATE: De specialist waarmee ik contact heb gehad voor Myositis van ACE zegt dat de myositis allergie -gerelateerd is en praktisch altijd voorkomt in het ophalen van rassen die een groot deel van hun leven andere allergiesymptomen hebben gehad.

Laat het me weten als je dit ooit met een van je honden hebt behandeld.

Meer informatie over polymyositis bij honden is beschikbaar in een veel recenter bericht.

Voel je helemaal vrij om je vragen naar mij te e -mailen op lindsay@thatmutt.com. Ik ben veel meer dan bereid om vragen over mijn ervaring te beantwoorden, maar voor een diagnose en behandeling, zorg ervoor dat ik met een specialist spreek.

Ace leek echt veel op de kleine helper van de kerstman op The Simpsons.