Als ik de kat van de Dalai Lama in slechts een paar woorden moest samenvatten, zouden ze “Boeddhisme 101 zijn, aan u gebracht door een charmante kat.” Maar deze paar woorden zouden dit boeiende boek Justice niet doen. Hoewel dit hartelijke verhaal van een klein kitten dat is gered uit de sloppenwijken van New Delhi via toevallige scenario’s, misschien een beetje gekunsteld is, is het ook volkomen verrukkelijk.

Wanneer de Dalai Lama, die op weg is naar huis in een limo, die net terugkeert van een reis naar Amerika, ziet een kitten in de goot worden gegooid, stuurt hij een medewerker om het kitten te redden. Als je je ooit hebt afgevraagd hoe het zou zijn om bij de Dalai Lama te leven, kun je nu erachter komen. Door de ogen van de kat, en verteld in haar stem, krijgt de lezer een close -up zicht op het innerlijke heiligdom en huishouden van de Dalai Lama. Veel geliefd en verwend door de Dalai Lama en zijn hele staf, Mousie-Tung, ook bekend als HHC (zijn heiligheid ‘kat), en genaamd’ Little Snow Lion ‘door de Dalai Lama zelf, ontmoet Hollywood-sterren, boeddhistische meesters, beroemd zelf -Help -auteurs en vele anderen die zijn heiligheid komen bezoeken. De kleine kat neemt de leer van de Dalai Lama op door eenvoudigweg in de buurt van zijn licht te zijn.

Ik heb genoegen genomen in dit boek. Ik heb in de loop der jaren veel boeken over en door de Dalai Lama gelezen en ik had het geluk hem twee keer te horen spreken. De eerste keer zag ik hem verschijnen in de Washington National Cathedral op de eerste verjaardag van 11 september. Ik stond enkele uren in de rij met honderden anderen, onder een blauwe septemberhemel griezelig die doet denken aan de oorspronkelijke 9/11, in een stad die was die dag, een jaar eerder aangevallen. En toch was er geen zorgen of zorgen in die lijn. Iedereen was dolblij om de Dalai Lama te zien. Toen ik eindelijk in de kathedraal kwam, was ik ver achterin – maar toch voelde ik wat zo veel mensen melden nadat ze in de aanwezigheid van zijn heiligheid waren geweest: een buitengewoon gevoel van vrede, een gevoel van liefde en Compassie straalt van hem uit, en zijn immense geluk op elk moment. Mijn tweede ontmoeting met de Dalai Lama was een paar jaar later, toen hij in een DC -sportarena sprak. Die keer zat ik slechts een paar rijen van hem verwijderd. De ervaring was vergelijkbaar met de eerste, maar de nauwere fysieke nabijheid maakte het zelfs een stuk krachtiger.

David Michie’s weergave van de Dalai Lama voegt een dimensie van gewone ‘mensheid’ toe aan dit wereldwijde icoon. Door de ogen van Mousie-Tung krijgt de lezer deze vriendelijke, medelevende en schitterende man te zien aan zijn dagelijkse zaken. Zijn interacties met de kat charmeerden me grondig. In het hele boek, zoals Mousie-Tung haar verhaal vertelt, wordt de lezer geïntroduceerd in enkele van de basisconcepten van het boeddhisme. En wie is er beter om deze leringen te beschrijven dan een kat? Degenen onder ons die ons hart hebben geopend voor heel veel lessen die katten laten zien dat we het op geen enkele manier zullen vinden om te geloven dat katten ongetwijfeld ‘boddhicatvas’ zijn, zoals mousie-tung zichzelf noemt (in het boeddhisme, een boddhisattva is een verlicht wezen).

Als je veel meer wilt leren over mindfulness en andere boeddhistische principes, is dit een gemakkelijk gemakkelijk toegankelijke manier om dit te doen. Als je gelooft dat katten veel lessen hebben om ons te laten zien, zal het lezen van dit betoverende boek een transformationele ervaring voor je zijn.

Ik laat je achter met een van mijn favoriete passages:

“Het meest interessant, mijn kleine sneeuwleeuw,” merkte de Dalai Lama na een tijdje op, terwijl hij zijn boek sloot en me kwam te aaien.
“Ik lees over het leven van Albert Schweitzer, die in 1952 de Nobelprijs voor de vrede kreeg. Hij was een zeer medelevende man, heel oprecht. Ik heb net iets gelezen dat hij zei: ‘Soms gaat ons licht uit, maar wordt in vlammen geblazen door een ontmoeting met een ander mens. Ieder van ons is de diepste dank dan degenen die dit innerlijke licht hebben opnieuw aangebracht. ’Ik ben het daarmee eens, nietwaar, HHC?”
Ik heb mijn ogen gesloten, heb ik gezuiverd.

David Michie is de auteur van het boeddhisme voor drukke mensen, schiet op en mediteren en verlichting om te gaan. Ga voor veel meer informatie naar DavidMichie.com.

Dit boek is door de uitgever naar mij gestuurd. Het ontvangen van het gratis exemplaar had geen invloed op mijn recensie.

Ingrid King

Misschien vind je het ook leuk:
Review: The Dalai Lama’s Cat and the Art of Purring door David Michie

Review: de kat van de Dalai Lama en de vier poten van spiritueel succes

Review: The Dalai Lama’s Cat and the Power of Meow

«Giveaway: draagtas en wenskaarten van Lalaland Ink
Cattystacks Giveaway Winnaar »

14 opmerkingen over beoordeling: de kat van de Dalai Lama van David Michie

Bobbi Hahn zegt:

22 maart 2013 om 9:53 uur

Ingrid, mijn TBR -stapel groeit opnieuw! (Let wel, ik klaag niet – ik hoor graag veel meer goede boeken over katten … of andere dieren.)

Antwoord

David Michie zegt:

10 november 2012 om 5:27 uur

Lieve Ingrid,

Heel erg bedankt voor je veel genereuze recensie van mijn boek – ik waardeer het echt.

Als kattenliefhebbernull